Mittikas (Olimp)— wrzesień 2004

Najwyższy szczyt Grecji (2918 m.), drugi co do wysokości (po Musale) szczyt Półwyspu Bałkańskiego, kulminacja masywu Olimpu położonego na granicy greckich prowincji Macedonii i Tessalii.

MDW: 2355 m.
Mapy: Mt. Olympus 1:25.000 oraz 1:50.000, wyd. Anavasi (dostępne w Litochoro i w schronisku Spilios Aghapitos).
Pierwsze wejście: Frederic Boissonnas, Daniel Baud-Bovy, Christos Kakalos w 1913 r.

Opisano dość forsowne wejście jednodniowe, bez noclegu w schronisku. Warunek konieczny: dysponowanie własnym lub wypożyczonym samochodem. Ze względu na częste popołudniowe załamania pogody, wskazany wczesny wymarsz. Wejście prowadzi pd. granią "Kakoskala", zejście wsch. żlebem "Louki". Partie szczytowe oferują maksymalne trudności I stopnia. Brak ubezpieczeń nie jest problemem dzięki dobremu oznakowaniu, mocnej skale i stosunkowo niewielkiej ekspozycji. Przy gorszych warunkach (oblodzenie lub zaśnieżenie skał) można wykorzystać asekurację z licznych spitów. Suma podejść przeszło 1900 m. (!), czas przejścia z parkingu na szczyt i spowrotem: co najmniej 8 godz. (↑ 4,5 godz., ↓ 3,5 godz.).


Punkt wyjścia: Prionia (ok. 1050 m.), parking u końca drogi prowadzącej z kurortu Litochoro (ok. 300 m.). Litochoro jest położone 5 km na zachód od autostrady Saloniki-Ateny. Droga z Litochoro do Prionii ma 18 km i prowadzi licznymi serpentynami. Na ostatnim kilometrze brak asfaltu (stan na wrzesień 2004, dawniej odcinek szutrowy miał 6 km).

Dojście do schroniska Spilios Aghapitos
Deniwelacja 1000 m., 2 godz. (↓ 1 godz. 45 min.), bez trudności (wygodna ścieżka). Brak znaków, rzadkie drogowskazy międzynarodowego szlaku E4.

Od parkingu przez bramkę Parku Narodowego na placyk ze źródełkiem. Po solidnym, drewnianym moście przechodzimy na pd. brzeg suchego zazwyczaj łożyska potoku w dolinie Mavrologos. Podchodzimy w zakosy gęstym liściastym lasem wśród wielkich want, a następnie trawersujemy poziomo spowrotem do suchego dna potoku (ok. 1200 m.). Zakosami po pn. stronie na siodełko w grzędzie i lekkim obniżeniem na dno bocznej dolinki Maghalias (ok. 1300 m.). Następnie podchodzimy po drugiej stronie dolinki na grzbiecik oddzielający ją od głównej gałęzi doliny (ok. 1350 m., 0,5 godz.). Odsłania się tu widok na główną grań Olimpu (rachityczne źródełko, zadaszone ławki). Grzbiecikiem kawałek w górę i trawers w prawo przez dziki bukowy las (powyżej ścieżki wiatrołom) spowrotem na dno dolinki Maghalias (ok. 1400 m.). Przechodzimy na jej pn. zbocze i licznymi zakosami w pięknym, mieszanym lesie docieramy do płytowego dna jednego z bocznych żlebków (ok. 1700 m., 45 min.). Przekraczamy je i krótkim, zacienionym trawersem wydostajemy się na otwarte zbocze na szerokiej grzędzie ponad główną gałęzią dolinki. Odsłania się stąd zalesiona bula, na której stoi schronisko.
Uboczą grzędy dość uciążliwie w górę i trawersem w lewo na dno dolinki (ok. 1950 m., 45 min.). Tuż powyżej znajduje się niewidoczne ze szlaku lądowisko helikopterów. Po drugiej stronie dolinki łagodniej ku górze na zalesiony wierzch buli ze schroniskiem (ok. 2050 m., 15 min.).

Wejście ze schroniska Spilios Aghapitos przez grań Kakoskala
Suma podejść 925 m., 2 godz. 45 min., do grani bez trudności (wyraźna ścieżka), na ostatnim odcinku skała 0+, niewielka ekspozycja (na grani gęste znaki czerwone i... spity).

Z tarasu po pn. stronie schroniska podchodzimy przez rzadki las iglasty do pobliskiego rozgałęzienia. [W prawo odchodzi ścieżka do schroniska Christos Kakkalos.] Następnie trawersem w lewo przez skalistą depresję i w górę licznymi zakosami na uroczą trawiastą polankę na grzbiecie Chondromesorachi (ok. 2200 m.). Szerokim grzbietem dłuższy czas w prawo wśród ostatnich drzew na małe siodełko z kopczykiem (ok. 2400 m.). Dalej po lewej stronie piarżystego grzbietu do rozgałęzienia (ok. 2500 m., 1 godz.). [W prawo odchodzi ścieżka do schroniska Ghiosos Apostolidhis oraz opisany jako droga zejściowa wariant przez żleb Louki.]
Od rozgałęzienia ścieżka przechodzi w lewo na stronę dolinki wgłębionej pomiędzy grzbiety Skali i Aghios Antonios. Piarżystą uboczą dolinki monotonnie w górę na siodełko w najwyższej części pd.-wsch. grzbietu Skali (ok. 2750 m.) i dalej tuż na lewo od grzbietu do kolejnego rozgałęzienia (ok. 2825 m.). [Prosto idzie ścieżka na dostępny bez trudności wierzchołek Skolio (2904 m.).] Od rozstaju w prawo ku górze po złomach na zwornikowy wierzchołek Skali (2866 m., 45 min.) obrywający się na wschód wysokim urwiskiem. Odsłania się stąd widok na główny wierzchołek Mitikasa. Z punktu zwornikowego za znakami w dół na prawo od urwistej krawędzi grani, z początku wygodnymi listwami obniżając się bystro na piarżyste półki poniżej grani (0+). Pólkami na prawo od turniczek grani, na najniższe wcięcie pomiędzy Skalą a Mitikasem zwane Schisma (2805 m.). Ze szczerby opada na zach. stronę urwisty żleb do dzikiego kotła Kazania.
Z wcięcia po stopniach w górę do szerokiej, stromej depresji położonej na prawo od spiętrzonej grani. Depresją w zygzak przez niewysokie progi i przysypane szutrem półeczki (0+) spowrotem w pobliże grani i po skale na siodełko w bocznym żebrze (ok. 2875 m.) Po drugiej stronie wcięcia kawałek w dół obchodząc eksponowany węgieł (0+) i stopniami w dół na łatwiejszy teren. Dalej krótkimi zakosami wśród złomów na główny wierzchołek (0,5 godz.). Na szczycie metalowa flaga Grecji, słupek triangulacyjny i puszka z księgą wejść.

Zejście do Schroniska Spilos Aghapitos przez żleb Louki
Deniwelacja 875 m., 1 godz. 45 min., w żlebie miejsca I (czerwone znaki i spity), niżej bez trudności (wyraźna ścieżka).

Ze szczytu skałkami tuż na prawo od bystro opadającej pn. grani do szerokiej, bardzo stromej skalisto-piarżystej depresji (jest to żleb Louki o deniwelacji 200 m.). Depresją w dół po mocnej skale (0+) klucząc za znakami wśród licznych ścianek i półeczek do zwężenia żlebu w połowie jego wysokości. Pokonujemy tu prożek (I) i przechodzimy na orograficznie prawą stronę żlebu. Tuż poniżej pionowych ścian schodzimy nietrudnymi stopniami (jedno miejsce I) do wylotu depresji. Dalej z odchyleniem w lewo skalisto-trawiastym terenem do widocznej w dole poprzecznej ścieżki (ok. 2725 m., 0,5 godz.). [Ścieżka idzie w lewo do schroniska Ghiosos Apostolidhis.]
Ścieżką w prawo długim lekko opadającym trawersem pod ścianami Mitikasu i Skali do skrzyżowania ze zwykłą drogą wejściową (ok. 2500 m., 0,5 godz.). Wracamy nią w lewo do schroniska Spilos Aghapitos (ok. 2050 m.) w 45 min.

© Piotr G. Mielus 2004


Polecamy strony:



Nasi partnerzy:



Najpiękniejsze zdjęcia górskie:


zobacz.. »

2010 © Wysokogórski Klub Ekspedycyjny | Webmaster